Ulubione i "po co ja to w ogóle kupiłam"

Dziś rano Kasia, mama Laury, "trzepnęła" mnie oczywiscie tak metaforycznie (bo jak inaczej :p) po głowie swoim postem powyprawkowym. Kiedy jeszcze byłam w ciąży czytałam takowe z ciekawością i zastanawiałam się co też mi osobiście się przyda. Tak jak Kasia. I tak samo nie mogłam się doczekać swojego własnego "Po". A tu mijały tygodnie i post utonął w Roboczych smutnie łypiąc okiem. Nie miałam serca go dłużej już przetrzymywać. Zatem oto moje Ulubione, bez których ciężko byłoby mi się obejść i te "po co ja to w ogóle kupiłam".

Ulubione: 

1. Lampka projektor z gwiazdkami firmy Chicco. Co prawda gadżet dostaliśmy w prezencie, ale gdybym wiedziała kupiłabym go osobiście. Kuba od początku lubił przy nim usypiać, światełka go nie rozpraszały, a dźwięk uspokajał. Potem wynalazłam patent na wykorzystanie jej w nocy, zamiast ciągle świecącej się lampki nocnej. Kiedy Kuba się budził klik, lampka świeciła, a gasła kiedy już dawno oboje spaliśmy. Teraz co prawda w użyciu jest lampa "Lawa", ale Chicco swojego czasu było niezastąpione.

2. Ubranka rozpinane na dole. Szybko łatwo, szczególnie w nocy, przez pół zamknięte (otwarte?) oczy. Sama nie wiem po co produkują te odpinane na górze, a te z zapięciem z tyłu, to już w ogóle! Miałam szczęście posiadać także pajaca zapinanego tylko górą. Kiedy chciało się przebrać dziecię trzeba było ściągać całe ubranko. Nigdy nie ubrane.

3. Poducha do karmienia, rogal. Kiedy Kubuś był malutki bardzo pomagała przy karmieniu, bo musiałam mieć coś podłożonego pod ramię. Teraz wykorzystywana jest także, by małego na niej położyć, a w nocy wtulam w nią zaspaną głowę.

4. Biustonosze do karmienia. Mój największy dylemat ciążowy. Kupować, czy nie kupować. R. to w ogóle mówił, że po co, dlaczego, przecież mogę mieć normalny. Yhym. Normalny. Kupiłam jeden na próbę, najzwyklejszy i kiedy raz próbowałam chodzić w zwykłym plułam sobie w... w cycki. Teraz mam trzy, a trzeci kupiłam już ładny, z H&M'u, w którym czuję się też jak kobieta :p Sądzę, że każdej mamie się one przydadzą. One po prostu ułatwiają, już i tak ciężką codzienność.

5. Organizer. Walczyłam o niego u R. Na początku z czystej "muszę to mieć, tak ślicznie to wygląda!", potem pomyślałam o praktyczności :p Zrezygnowaliśmy jednak z takiego typowego na łóżeczko, kiedy udało nam się dorwać coś podobnego w Kiku. Od początku chowam tam pieluchy, które muszę mieć zawsze pod ręką (wyciąganie co chwile spod przewijaka szlifuje cierpliwość). Teraz mamy ten sówkowy i żyrafkowy, który z wielką radością kupiłam za złotówkę i ten jest przy łóżeczku z grzechotkami, książeczkami, pieluchami tetrowymi.

6. Termoforek.  Posiadamy dwa. Jeden na wodę, drugi z pestkami wiśni i oba spełniają swoją rolę. Przynoszą ulgę przy bolącym brzuszku.

Po co ja w ogóle to kupiłam (na szczęście jedynie trzy punkty):

1. Śpiworek. Kuba i może by mi w nim zasnął, ale jakby był super dzieckiem, które to włożone w to cudo natychmiast usypia, a jak nie natychmiast, to przynajmniej po chwili, samo, bez lulania, tulenia i przytrzymywania smoczka. U nas to wyglądało tak: luli luli la, Kuba śpi, no to się go odkłada, przykrywa kocykiem, bo przecież nie będziemy się bawić we wkładanie do śpiworka. Zawsze sobie o nim przypominałam już po fakcie. Swoją drogą, oglądam wczoraj serial (Arrow), a tam małżeństwo odkłada swoją córeczkę do łóżeczka i rozczula nad jej głową, że już powinna usnąć, a dziecko usypia w ciągu minuty, nawet nie. Nie mogłam się nie zaśmiać. Istnieją takie dzieci? O.o

2. Maść na sutki. Pierwsze dni owszem, bolały, jednak nie było z nimi tragedii, krew się nie lała i poradziłam sobie z próbkami Lansinoh, które dostałam w szpitalu. Je też polecam mamom, które nie wyobrażają sobie bez nich karmienia. Największy plus - jest "niezmywalna". Gdybym jednak miała cofnąć się w czasie poczekałabym na zakup po porodzie. Mąż zawsze może polecieć do sklepu i kupić. A tak to cała tubka zalega u mnie w łazience.

3. Śpioszki odpinane jedynie u góry. Wychwalane śpioszki i ja rozumiem, bo są bardzo wygodne, ale kiedy miałam tak przewracać z boku na bok Kubę, żeby podciągnąć je na plecki, a potem zapiąć, (jeszcze miód malina, kiedy były na zatrzaski, ale na guziczki?!), to mnie coś trafiało. Dodaj do tego wyrywającego się noworodka. Teraz, kiedy Kuba ma trzy miesiące jest lepiej, ale nie polecam takich przez pierwszy miesiąc przynajmniej. U nas królowały pajace odpinane na całą długość, a najbardziej bodziaki plus spodnie, czy półśpioszki. Mój namber łan.

Tak oto cała moja lista. Czysto subiektywna oczywiście, ale może przyszłe mamy rozwieją swoje wątpliwości w niektórych sprawach lub się zainspirują :)