7 TO - zawsze, maleńkość, nietolerancja.

O 13:47 minęło siedem tygodni Okruszka. Rozsiadam się wygodnie w fotelu, patrzę ukradkiem na moje śpiące dziecię i mimowolnie uśmiecham. To ja byłam kiedyś singielką? Byłam kiedyś jedynie dziewczyną, żoną, kobietą w ciąży? To ja kiedyś miałam ehmm czas dla siebie? :D Owszem, ciężko wyłuskać z dnia takie chwile, jak ta teraz, kiedy spokojnie mogę napisać posta, ale bycie matką jest jedyne niepowtarzalne i nie zamieniłabym tego dumnego przywileju na cokolwiek innego.

Patrzę na Jakubko i dziwię się, jaki on już duży i mądry. Bo o mądrości trzeba powiedzieć. Kiedy dziecko unosi wysoko głowę i trzyma ją do znudzenia, czołga się, guga, zaczyna uśmiechać i patrzeć ze swoją uroczą ciekawością mądrość wypływa mimowolnie. Każda matka chyba może w nieskończoność patrzeć na swoje dziecko i wyłapywać coraz to nowe umiejętności. Ja patrzę. I z dnia na dzień przepełnia mnie większa duma.


polsko

Dalej łapiemy polskie dni, choć już nie tak słoneczne, bo dziś chmurno i teraz spadł nawet deszcz. Siedzimy zatem w ciepłych swetrach w domu, grzejąc kubkiem dłonie. Jest rodzinnie, przytulnie, chce się tu być zawsze.

W tamtym roku, z R mieliśmy załamanie zagraniczne i chcieliśmy wracać. Szybko jednak otrzeźwieliśmy, wiedząc, że w Niemczech będzie nam lepiej finansowo. Wtedy jednak nie było Okruszka. Nie było mojej samotności ciążowej, braku dłoni mamy, rodzeństwa na moim brzuchu. Nie było babć, które zakochane w Kubusiu sporo nas odciążają. Nie było starych znajomych, którzy teraz również z dziećmi "czują nas". I tak oto znów odrodziła się myśl o zjechaniu do kraju. Tym razem z całą konsekwencją. Bo wiemy, że nie będzie łatwo. Głowimy się co zrobić, by było lżej i by się udało. Powstał pomysł, by wyremontować się na poddaszu u mojej mamy. Czy damy radę? Czy wszystko pójdzie tak, jak chcemy? Zobaczymy w przyszłości. Ale pomysł jest i kiełkuje błyskawicznie.

rośniemy

Czy każda mama usilnie trzyma swoje dziecko w ramach "maleńkości"? Żona brata R. jest w ciąży i już daliśmy jej jedną serię ubranek za małych na Kubę. Patrzę na swojego synka i czasem nie dowierzam, że on tak szybko rośnie. Jest dla mnie malutki. Dopóki nie opadają ręce przy ubieraniu ciuszków, które mimo prób nie chcą się wcisnąć :)

Nie wiem, jak z okruszkową wagą, jednak kręgosłup krzyczy niekiedy "no okruszkiem to on już nie jest". Ja mam dwa kilo na plusie i silne postanowienie ćwiczeń. Wam również ciężko się zebrać?

nietolerancja

Wiele razy pisałam o dolegliwościach brzuszkowych naszego Jakubko, a dziś w końcu mogę wystukać na klawiaturze: daliśmy radę! I nawet suszarka poszła w odstawkę :)

Od początku: kiedy przyjechaliśmy do Polski zaprzyjaźniona lekarka poleciła nam krople Delicol. Jednak idąc do apteki wstąpiliśmy po drodze do siostry R. która nam dała do wypróbowania Bobotic przeciw wzdęciom. Myślimy - czemu nie, a nóż miska pomoże. Jak się domyślacie nie pomógł. Późno wieczorem hop do Apteki po Delicol - Na kolkę niemowlęcą Enzym laktaza. Okazuje się, że wiele dzieci, jak i również dorosłych nie toleruje laktozy, która znajduje się w mleku, a to objawia się bólem brzucha. Jesteśmy teraz dużo spokojniejsi. I przez to też szczęśliwsi.

Ściskam Was serdecznie! I wybaczcie, że nie ma mnie u Was, ale ledwo mam czas napisać coś od siebie tutaj :) nadrobię po powrocie do Niemiec, gdzie znów będę miała Internet w telefonie ;)