41 TO - słoneczne przytulanki.

Cześć!

Przez cały tydzień nas nie było, ale to tylko i wyłącznie przez ładną pogodę. Czas letni chyba nie jest najodpowiedniejszą porą na blogowanie? Tak czy inaczej w żaden piątek na pewno Was i siebie zawieść nie mogę, bo w końcu wybijają wtedy Okruszkowe Tygodnie. Tak i dzisiaj, kolejny - czterdziesty pierwszy. Za dziesięć tygodni Okruszek skończy rok, a dokładnie za miesiąc będziemy mogli uczcić naszą pierwszą blogową rocznicę. Czujecie ten klimat? Piszę dla Was, dla nas już rok! A taką radość to wzbudza:

W tym tygodniu dużo byliśmy ze sobą, na zewnątrz, w trasie, przytuleni. Jakubko rozraczkował się (o ile w ogóle takie wyrażenie istnieje) na dobre, więc w domu ciągle jest ten krok za nami, a na dworze zrobienie kilku, kilkunastu kroków trzymając jedną rękę jest musem koniecznym. Jeszcze jakby trzymał się dwoma rączkami! A ten nie, uporczywie się puszcza i idzie swoją drogą. Szczerze? Mógłby już sam chodzić, bo takie krążenie za nim, czasem wokół własnej osi nie raz staje się uciążliwe. Co nie znaczy, że nie cieszę się z jego poznawania świata :)

Czyż nie słodko śpi? Dziadziu Okruszka przyjechał z trasy, więc możemy się trochę nacieszyć jego samochodem i tym widokiem, bo w domu rzadko się on zdarza. Szczególnie, że ostatnio Jakubek ulubiał sobie spanie na brzuchu. Czasem w dość komicznej pozycji, z podciągniętymi kolankami. Wygląda to tak, jakby raczkował i nagle padł na twarz. Poznawanie świata męczy! Choć i tak ostatnio mamy postęp ze spaniem, bo dziecię polubiło łóżeczko i to tam najczęściej odbywają się jego drzemki. A jakiś jest przy tym kochany! Tym bardziej, kiedy w ciągu pół godziny potrafi zmienić pozycję kilkanaście razy.

Ten tydzień obfitował również w nowe stroje letnie i w końcu zakupiliśmy szlafrok, bo ręczniki z kapturkiem zrobiły się zwyczajnie za małe i niewygodne. A teraz wyciągamy Jakubka na ręcznik rozłożony na podłodze, ubieramy w Żyrafkę i tak oto kawaler się prezentuje:

A tutaj strój a'la Safari. Brakuje tylko zielonego kapelusza do kompletu. 

Czym byłby Post bez wspomnienia o jedzeniu? O nim mówiłam juz dużo, ale jeśli trafia się jakaś nowa, to koniecznie trzeba o tym powiedzieć!

Pierwsze czereśnie:

 Pierwsze jeżyny: 

Poza tym wszystko jest po staremu. Dalej karmię piersią, butelka to zło i trzeba nią pluć. Dalej śpimy razem, co kocham, bo teraz Jakubek stał się małym tulaśnikiem i w nocy wtula się we mnie pleckami. Dalej... nie, kocham go jeszcze mocniej.

Mam nadzieję, że ten tydzień i dla was był udany, a także że kolejny uda się jeszcze bardziej! Jakieś większe plany? Szykują się jakieś dobre wakacje? Napiszcie koniecznie!